روانشناسی اعتیاد شامل روانشناسی بالینی و رشته های روانشناسی غیر طبیعی بوده و اطلاعات به دست آمده از تحقیق را درجهت تشخیص، ارزیابی، درمان و پشتیبانی از مشتریان مرتبط با اعتیاد استفاده میکند. در طول فرایند درمان ،روانشناسان اعتیاد مشوق رفتارهایی هستند که سلامتی و انعطاف پذیری احساسی را به مشکلات جسمی، روحی و احساسی بیماران اضافه میکنند. اما امروزه روانشناسی، اعتياد را اینگونه تعريف می کند که ” زمانی که شخصی مواد ی مانند نيکوتين، کوکائين، و يا الکل مصرف کرده يا درگیر فعاليت هایی مانند قمار و يا خرید / مصرف باشد، معتاد است.” و باوری وجود دارد که “وابستگی به مواد مخدر” برابر با “اعتیاد” است.
در رابطه با اعتیاد دو شاخه متفاوت مشاوره اعتیاد و روانشناسی اعتیاد وجود دارد. مشاوره اعتياد روی کار یک به یک با افراد متمرکز است. اکثر مشاوران اعتیاد دارای مدرک کارشناسی ارشد بوده و در کار بالینی شان بر درمان موارد فردی تمرکز دارند.
اما آموزش روانشناسی اعتیاد متفاوت است . فارغ التحصیلان روانشناسی اعتیاد به عنوان مشاور آموزش نمی بینند؛ در عوض محققانی هستند که تحقیقات پیشرفته ای در امکانات درمان، نهادهای دولتی، مدارس، کسب و کارها و سیستم های مراقبت های بهداشتی انجام می دهند. فارغ التحصیلان روانشناسی اعتیاد همچنین می توانند به عنوان مدیران برنامه ها یا مراکز تحقیقاتی، محققان مستقل و یا اعضای هیات علمی در موسسات آموزش عالی خدمت کنند. آنها آموزش می بینند تا تصویر بزرگتری از اعتیاد در جمعیت های مختلف و نحوه ترجمه آن در روش ها و کاربرد های تحقیق بدست آورند.
دوره هایی که باید برای این دوره گذراند شامل: آشنایی با روانشناسی اعتیاد، بیولوژی اعتیاد، روانشناسی اعتیاد، تئوریهای شخصیت، دیدگاه اجتماعی / فرهنگی اعتیاد، اعتیاد به مواد، اعتیاد غیرقانونی مواد مخدر، اعتیاد های رفتاری، اختلال های غذا خوردن، تاثیر روی فرزندان، اعتیاد و جوانی، بچه ها و جوانان با اختلال های رفتاری و مسائل جاری مرتبط به اعتیاد است.
مدارک روانشناسی اعتیاد شامل فوق دیپلم، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتراست.