ماساژ درمانی به معنی با فشار روی بدن کار کردن است. معمولا تکنیک های ماساژ درمانی با استفاده از دست، انگشت، آرنج، زانو، ساعد، پا و یا یک وسیله انجام می شوند. در حالت ماساژ حرفه ای ، مشتریان ماساژ بر روی میز ماساژ و یا کف زمین دراز میکشند یا روی صندلی ماساژمی نشینند ؛ در حالی که در ماساژ آماتوری، استفاده از تخت یا کف زمین مرسوم تر است. در ماساژ با آب نیز، دریافت کنندگان ماساژ در استخر آب گرم شناور می شوند.
این رشته هر دو مهارت اساسی و پیشرفته ماساژ درمانی که برای تبدیل شدن به درمانگر ماساژ موفق به آن نیاز دارید را در اختیار میگذارد. این رشته بر حرفه ای بودن تاکید داشته و برای ارزیابی و برنامه ریزی درمان و اجرای آن، رویکردهای شاهد محوری را آموزش میدهد.
این ماساژ فقط برای تفریح و تفریح در استراحتگاه ها و کابین ها نیست و درمانگران ماساژ در حال حاضر بخشی از درمانگاه های یکپارچه درمانی، مراکز پرستاری و توانبخشی، بیمارستان ها و دیگر مراکز درمانی هستند. ماساژ درمانی دارای مزایای سلامتی فراوانی ست که توسط تحقیقات جامع بالینی مستند شده اند. ماساژ درمانی می تواند منجر به کاهش فشار خون و استرس ، افزایش گردش خون وتسکین درد شود. به همین دلیل است که بسیاری از پزشکان ، بیماران را به انجام ماساژدرمانی ارجاع میدهند.
برنامه آموزش ماساژ به عنوان برنامه ای متمایز و دقیق شناخته شده که ترکیبی متعادل از تئوری و کاربرد های عملی ست. هنگامی که بحث در مورد طیف وسیعی از آسیب شناسی های لنف، عضلات، و مفاصل بدن باشد، برنامه آموزش ماساژ درمانی روی تکنیک ها و ابزارهای خاص ارزیابی تمرکز میکند.
گذراندن دوره های آناتومی، فیزیولوژی، زیست شناسی، آسیب شناسی و ارتباطات در ماساژ درمانِی، دانش بالینی پا یه ای را در اختیار علاقمندان به این حوزه میگذارد.
فارغ التحصیلان این رشته بعد از تکمیل دوره ها، برای گرفتن گواهینامه ملی و یا ایالتی اقدام میکنند که البته گواهینامه ملی انعطاف پذیری بیشتری دارد.
