طب سنتی در ایران
دوره طب سنتی در ایران نیز مانند سراسرجهان وجود داشته و به همین نام شناخته میشود و در ایران نیز بر اساس خلطهای چهارگانهٔ خون (دم)، بلغم، صفرا، سودا و گرمی و سردی مزاج عمل میکند. به کارگیری طب سنتی، از آنجا که تحت تأثیر عوامل فرهنگی، تا ریخی، برداشت های فردی و فلسفی قرار دارد از یک کشور به کشور دیگر و از یک منطقه به منطقۀ دیگر تغییر میکند.
طب سنتی در ایران تقریباً پیشینهای ۳۰۰۰ ساله دارد و منشأ آن به افرادی چون ابنسینا و زکریای رازی بازمیگردد. هرچند این افراد نیز در آثار به جا مانده منشأ اصلی علم خود را به آموزههای جالینوس و بقراط نسبت دادهاند. روش تشخیص در طب سنتی بر مبنای مزاج قرار گرفته است و انواع بیماری در کتابهای درمانی قدیم ایران به دو مورد سوء مزاج ساده و سوء مزاج مادی تقسیم شده است. حدوداً ۸۰۰۰ گونهٔ گیاهی مختلف در ایران وجود دارد که حدود ۲۳۰۰ گونهٔ آن از انواع گیاهان دارویی و معطر بوده و حدود ۵۰۰ گونهٔ آن به سهولت در عطاریهای سراسر کشور یافت میشوند.
![طب سنتی در ایران](https://mag.elearnpars.org/wp-content/uploads/2017/09/teb-sonati-irani.jpg)
انواع دوره طب سنتی در بسیاری از نقاط جهان وجود داشته که از معروفترین مورداستفادههای آنها در طب ایرانی :
طب سنتی چین، گیاهدرمانی، طب اخلاطی، و معروفترین مورد استفاده های آنها در دوره طب سنتی هندی: شمنیسم (شمنباوری)۱، آیورودا (علم زندگی)۲ میباشد.
۱. شمنباوری: باور به توانایی درمان اختلالات و مشکلات افراد بهوسیلهٔ تماس با ارواح
۲. علم زندگی: نوعی طب جایگزین با استفاده از از گیاهان طبی، ماساژ و یوگا
منبع:
سایت جامع طب سنتی ایرانی
طب سنتی