مدیر روابط عمومی و رسانهها
مدیر روابط عمومی آن دانشی است که بهوسیله آن، ارگانها میکوشند به مسئولیتهای اجتماعی خود عمل کنند تا بتوانند تفاهم و پشتیبانی بهدست آورند. رسانه واسطهای است عینی و عملی در فرآیندههای برقراری ارتباط و کارکرد آن ایجاد محلی است برای برخورد پیام/محرک و گیرنده پیام/مخاطب و نیز برقرارکننده جریان ارتباط.برای دستیافت به اخبار و اطلاعات سهلالوصول و تاز، رسانهها به روابط عمومی نیازمندند و از طرف دیگر روابط عمومیها به دست یافتن به زمان و فضای رایگان رسانهها نیازمندند.
نگرشهای موجود مابین رسانهها و روابط عمومی:
– در مقابل هم قرار داشتن رسانهها و روابط عمومی
– دولتی بودن روابط عمومی، حمایتگر سازمان خود بودن و پوششگذاری بر مسائل
– خصوصی بودن رسانهها به خصوص رسانهای چون مطبوعات و موظف بودن به انتقاد و افشا.
– روابط عمومیها و رسانهها کاملکننده یکدیگر هستند و به سبب رفع نیاز میان آنها روابط بدهبستان وجود دارد.
از عمدهترین ویژگیهای رسانهها میتوان به: سرعت انتشار، گستردگی، حوزه انتشار، تداروم انتشار، نظم انتشار، فراگیری و پوششدهی مخاطبان متنوع، دستیابی به قضاوت و داوری مخاطبان انبود و آسانی دسترسی و هزینه ناچیز اشاره کرد. با توجه به ویژگیهای ذکرشده میتوان به نحوه صحیح ارتباط با رسانهها پی برد. برای ایجاد ارتباط منطقی با رسانهها باید به مدیریت رسانه، سیاست و خط مشی، دوره انتشار، زمینه انتشار، شرایط اجتماعی و سیاسی و مناسبتها توجه داشت و توجه داشت که روابط عمومیها در این زمینه، گوش و چشم خبرنگاران و خبررسانان اصلی سازمان هستند.
با نگاهی به پیشینه طی شده تشکیل ابتداییترین روابط عمومیهای دنیا میتوان به این واقعیت رسید که ماهیت این فن نزدیکی فراونی با رسانهها دارد و روابط عمومی را هنر کاربرد خردمندانه از رسانهها برای نفوذ در افکار عمومی دانستهاند.
شالودهٔ ابتدایی روابط عمومی به مفهوم کنونی آن، توسط «ایوی لی» (Ivy Lee)، خبرنگار اقتصادی نشریات نیویورک پایهگذاری شده است و همین نیز نمایانگر محوری بودن فعالیتهای رسانهای در روابط عمومی است.
تنظیم یک رابطهٔ صحیح از سمت مدیر روابط عمومی ها با رسانههای باید بر اساس حسنتفاهم، صداقت در عمل، اعتماد دوطرفه، و توجیه در داشتن هدفی مشترک در زمینه اطلاعرسانی و آگاهی دادن به جامعه نسبت به حقیقت موجود باید از اساسیترین وظایف مدیر روابط عمومی احتساب شود.
رسانهها از سمت دیگر نیز باید با نگاهی مثبت و واقعبینانه به امر بنگرند و توسعه و تسهیل فعالیت های فرهنگی در برابر جامعه را با همکاری روابط عمومی ها تحقق بخشند.
این دو حرفه دارای اعمال و كاركردی ارتباطی/ آگاهیدهنده هستند و به عنوان كانون انباشت اطلاعات و ارتباطات به همراهی همدیگر نیازمندند. روابط عمومیها و رسانهها نقش تعیینكننده و هدایتکننده در تنویر افکار عمومی جامعه و فرهنگسازی بهعهده دارند و بر اساس ماهیت و وظیفههای این دو نهاد واقعیت مسلم این است که همبستگی اینان برای تحقق این اهدا امری بسیار ضروری و اجتنابناپذیر است.
از اساسیترین و حساسترین وظیفههای روابط عمومی در بعد برونسازمانی برقراری ارتباطی بهجا و بر پای منطق با رسانههای اجتماعی است.
وابستگی دو جانبه رسانه و روابط عمومی
حجم بالایی از اطلاعات رسانهها از سمت منابع روابط عمومیها گردآوری میشوند و خبرنگاران،گزارشگران و دبیر سرویسها خود بهجای صرف زمان برای جمعآوری اطلاعات، زمان خود را در راستای پردازش اطلاعات دریافتی از منابع دیگر صرف میکنند.
عملکرد همزمان با روابط عمومی در زمینهٔ آفرینش خبر، یاری شایانی در باب صرفهجویی در زمان و هزینه به رسانهها می كند. ممکن است که این روش صحیح و اصولی به نظر نرسد، اما در وضعیت دگرگونی مالی و بحرانی نشریات، خبرسازی روابط عمومیها کمک شایانی مینماید.
تمام موارد را میتوان در «یارانههای غیرمالی اطلاعاتی» به مطبوعات جای داد. بر اساس نگرش برخی، اطلاعات و گزارشهای خبری ارائه شده توسط روابط عمومیها یارانه به شمار میآیند و از ان جهات این نگرش را دارند که دستیافتن به این منابع خبری برای کاربر با صرفٔ اقتصادی بیشتر تمام میشود و در صورت عدم دسترسی داشتن به این منابع ناچار به صرف هزینهٔ بیشتری برای کسب اخبار هستند. در کلامی مختصر اطلاعات خبری ارائ ه شده توسط روابط عمومیها موجب صرفهجویی در زمان و هزینهٔ مالی رسانهها میشوند.وابستگی رسانه به روابط عمومی سبب شده است که کارکنان رسانههای جمعی زمان کمتری را صرف جمعآوری اطلاعات کنند و مستقیماً به پردازش آنها میپردازند. در حقیقت هیچ رسانهای افراد، هزینه و زمان کافی برای جمعآوری شخصی تمامی اطلاعات و اخبار ندارد.و از سمت دیگر وابستگی روابط عمومی به رسانهها قرار دارد که هدف اعمال روابط عمومیها اطلاعرسانی، شکلدادن روشها و نظرات و ایجاد انگیزه است و رسانهها در تمام انواع موجود، کانالهای بهصرفهٔ ارتباطی در جامعهٔ اطلاعاتی هستند و عامل انتقال پیام به میلیونها نفر در آن واحد.