روش‌های برقراری امنیت شبکه

برقراری امنیت شبکه از بهره‌گیری از برنامه‌های نرم‌افزاری و یا قطعه‌های سخت‌افزاری قابل تامین است. البته بهترین حالت ممکن آن است که از هر دوی این‌ها به صورت هم‌زمان استفاده شود.

  • برنامه‌های ضدویروس و مخرب‌ها و دیوارهٔ آتشبرنامه‌های نرم‌افزارهای کاربردی در امر امنیت شبکه هستند.
  • سخت‌افزارهای به‌کاربرده شده در بحث امنیت نیز معمولاً شامل دیوارهٔ آتش است. قطعه‌های سخت‌افزاری سبب کنترل پورت‌های ورودی و خروجی سیستم شده و با شناسایی حمله‌کننده‌های احتمالی از سیستم حفاظت می‌کنند.

هرچند که سیستم‌های عرضه شده توسط شرکت مایکروسافت که همان سیستم‌های برپایهٔ ویندوز هستند همراه خود دیوار آتش را به صورت پیش‌فرض دارند اما امنیت فراهم‌شده توسط دیوارآتش حداقلی بوده و این نرم‌افزار به‌تنهایی برای تامین امنیت کفایت نمی‌کند.

  • در اولین قدم برای امن ساختن شبکه باید از طرف سازمان اقدام به نصب برنامه‌های ویروس‌یاب معتبر شود و در ضمن به صورت دوره‌ای اقدام به به‌روزرسانی شود.
  • در قدم بعدی برای برقراری امنیت شبکه باید از دستگاه تقسیم‌کننده استفاده نمود. دستگاه‌های تقسیم‌کننده در دو نوع قابل پیکربندی و تنظیم و غیرقابل تنظیم و غیرقابل پیکربندی وجود دارند. این قطعه توانایی آن را دارد که از تکثیر برنامهٔ ضدمخرب و ورود و خروج مخربان و مهاجمان نهان، در درون شبکه داخلی از یک رایانه به رایانه دیگر تا حد بالایی پیشگیری می‌کند.
  • در قدم سوم امن‌سازی، که دوره امنیت شبکه نیز به آن پرداخته می‌شود، نیاز به تهیهٔ قطعهٔ سخت‌افزاری و یا برنامهٔ نرم‌افزاری دیوار آتش وجود دارد. البته تاکید بیشتر بر استفاده از قطعات سخته‌افزاری است چرا که دارای ثبات و قدرت بیشتری هستند.
  • در قدم چهارم برقراری امنیت شبکه با استفاده از مسیریاب که قطعهٔ سخت‌افزاری انجام می‌گردد.
  • در قدم پنجم امن‌سازی می‌توان از دستگاه‌های تنظیم جریان عبوری برق، و دستگاه‌های پشتیبان امنیتی برق برای تضمین عدم قطعی و عدم آسیب به قطعه‌ها بهره برد.

تهیهٔ بک‌آپ و پشتیبان از تمامی برنامه‌های نرم‌افزاری اصلی بر روی یک سرویس پشتیبان آخرین قدم در پیاده‌سازی امنیت در شبکه‌های کامپیوتری است. که تمامی این موارد باید در مباحث امنیت شبکه و دورهٔ آموزشی امنیت شبکه تدریس شود.