برنامه ریزی نیروی انسانی در پرستاری:
یکی از اصول مهم در مدیریت پرستاری توجه به امور انسانی می‌باشد. برنامه‌ریزی نیروی انسانی بدین معنا است که تعداد نفراتی که قرار است به‌منظور برآورده ساختن اهداف سازمان و مرکز به کار گمارده شوند، ترفیع بگیرند، تحت آموزش ویژه قرار گرفته و بازنشسته شوند تخمین زده شده و ثبت گردد و طبق این برآورد تسهیلات و تجهیزات موردنیاز پیش‌بینی شده و برای تهیهٔ آن‌ها برنامه‌ریزی شود.
از آن‌جایی که در مراکز بهداشتی و درمانی، مقدار بیشتری از بودجه صرف بخش خدمات پرستاری می‌شود لازم است که مدیریت پرستاری به‌منظور پیروزی در ارائه کردن مراقبت‌های پرستاری سطح علمی و طبقهٔ پرسنل بخش‌های پرستاری مشخص شود. و بر اساس نیازهای سازمان و سطوح آن‌ها به تقسیم‌بندی آن‌ها پرداخته شود.
سازماندهی در پرستاری:
وجود رده‌های سازمانی در پرستاری ایجاب میکند که در سازماندهی پرستاران دقت لازم صورت گیرد تا فعالیت‌ها و وظیفه‌های هر گروه از پرستاران مشخص گردد. از این رو سازماندهی پرستاران یکی از وظیفه‌های پراهمیت مدیریت پرستاری به حساب می‌آید.
به این علت که تعداد کاکنان بخش پرستاری، تفاوت بین سطح دانش و توانایی آن‌ها، پیچیده بودن و در بیشتر مواقع بحرانی بودن شرایط محیط کاری ،بازهٔ زمانی طولانی کار، ضرورت وجود نیروهای پرستاری به‌صورت ۲۴ ساعته، نیازهای کارکنان، وجود تناقض‌ها و هماهنگی‌ها میان اهداف آن‌ها و بسیاری از مساله‌های دیگر، بیانگر این امر می‌باشد که مدیریت سطوح مختلف پرستاری نه فقط به سازماندهی به عنوان فعالیت مربوط به خود توجه نمایند، بلکه همچنین باید تلاش نمایند که به‌منظور پیشبرد اهداف پرستاری با مطالعهٔ گسترده و اکتساب دانش جدید و استفاده از فرایندهای علمی فعالیت‌های کارکنان و بخش‌های پرستاری را سازماندهی کنند .
تقسیم کار تحت نظر مدیریت پرستاری:
در مدیریت پرستاری از متدهای متنوعی برای تقسیم نیرو استفاده می‌شود که به بررسی مختصری از آن‌ها می‌پردازیم.
روشهای تقسیم کار در پرستاری:
- روش گروهی یا تیمی: در این روش اعضای هر گروه شامل پرستار، بهیار و کمک بهیار است که تعداد این افراد در گروه بستگی به میزان فعالیت آن‌ها دارد.
- روش پرستاری عملی: در این روش وظایف از پیش تنظیم می‌شود و میان کارکنان بخش پرستاری تقسیم می‌گردد.
- روش موردی: روش موردی ابتدایی‌ترین و کهن‌ترین نظام بالینی پرستاری است. این نوع از نظام‌بندی زمانی استفاده می‌شود که فلسفهٔ پرستاری استوار بر مراقبت کامل از یک بیمار تنها توسط یک پرستار خاص باشد.
- روش پرستاری اولیه :در روش پرستاری اولیه، توجه‌های لازم پرستاری به صورت پیوسته از سمت پرستار متخصص و تحصیل‌کرده انجام می‌پذیرد. و پرستار وظیفه و اختیار بررسی، برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیبای برنامهٔ مراقبتی بیمار را بر عهده دارد وهمچنین این وظیفه ۲۴ ساعته بوده و تا شیفت بعدی به صورت انفرادی انجام می‌گیرد.
